υολιθής

ο, Ν

(παλαιοντ.) γένος μαλακίων που έχουν εκλείψει, τα οποία είχαν παχύ κέλυφος, κωνικό ή πυραμιδοειδές, τριγωνικής, ελλειψοειδούς ή φακοειδούς διατομής, συχνά πεπλατυσμένο στη μία πλευρά.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. hyolithes (< ὑο- < ὑο-ειδής «αυτός που μοιάζει με ύψιλον» + λίθος)].